Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At multis se probavit. Avaritiamne minuis? Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Duo Reges: constructio interrete. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Ad eos igitur converte te, quaeso. Scaevolam M. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Audeo dicere, inquit.

Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Id mihi magnum videtur. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quaerimus enim finem bonorum. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Cave putes quicquam esse verius. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quare ad ea primum, si videtur; Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Sed tamen intellego quid velit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. De hominibus dici non necesse est. Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

Ut aliquid scire se gaudeant? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;

Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Quis negat?