Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Zenonem roges; Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Duo Reges: constructio interrete. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nam ante Aristippus, et ille melius. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Itaque his sapiens semper vacabit. Esse enim, nisi eris, non potes.
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Quod equidem non reprehendo; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Negare non possum.
Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Laboro autem non sine causa; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Sin aliud quid voles, postea. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Ac tamen hic mallet non dolere. Quid censes in Latino fore?
Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Nos cum te, M. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quorum altera prosunt, nocent altera. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Sed plane dicit quod intellegit.
Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Bork An nisi populari fama? At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Rationis enim perfectio est virtus; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
