Quare attende, quaeso.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Cui Tubuli nomen odio non est? Nos commodius agimus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Duo Reges: constructio interrete. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.
Quid censes in Latino fore? Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.
Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Rationis enim perfectio est virtus; Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Sedulo, inquam, faciam. Minime vero, inquit ille, consentit. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Tum mihi Piso: Quid ergo? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Cur id non ita fit? Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; At iam decimum annum in spelunca iacet. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.
Nulla erit controversia. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Quibusnam praeteritis?
Age sane, inquam. Sed haec omittamus; Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Id est enim, de quo quaerimus.
Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.
Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?
