Si longus, levis dictata sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc non est positum in nostra actione. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Laboro autem non sine causa; Duo Reges: constructio interrete. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Ego vero isti, inquam, permitto. Quippe: habes enim a rhetoribus;

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Sed haec omittamus; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Videsne quam sit magna dissensio? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.